İsrail'de düzenlenen Eurovision 2019'un galibi, Hollanda temsilcisi Duncan Laurence oldu. Salvador Sobral skandalından beri berbat şarkıların popülizm sayesinde ödülü almasına şaşırmıyorum artık. 2018 kazananı Netta'ya "tavuk taklidi yaparak 1. oldu" demişlerdi. Netta'nın şarkısı bu oğlanın şarkısından çok daha kaliteliydi.

 Yarışmaya damga vuran asıl olay, İzlanda'nın Filistin bayraklarıyla yarışmayı protesto etmesi oldu. Cesaret isteyen bir hareket ama bu tarz aykırı gruplar böyle olaylardan beslenerek kitlelere ulaşıyorlar zaten. Yarışma Türkiye'de düzenlenseydi bu arkadaşlar K*******n bayrağı açarlardı. Biz de tamamlanamamış ilk Eurovision'a şahit olmuş olurduk.

Yarışmayı, Turksat'ta yayın yapan RTR Planeta'dan takip ettim. Sahne alma sırasına göre ülke ülke yorumlarımı yazmak istedim: 

Arnavutluk: şaman ayini gibi bir şarkıyla katılmışlar. İlk 10'a girme ihtimali yoktu zaten.

Malta: yarışmacısı detone olmasaydı ilk 10'a girme şansı vardı. Sempatik.

Çek Cumhuriyeti : şarkıları popüler bir şarkıdan arak. Dilimin ucunda ama çıkartamadım.

Rusya ve Almanya: bu iki ülkenin şarkılarını 2 saat sonra sorsalar hatırlamam. 

Danimarka: anaokulu zil sesi gibiydi. Anaokulu şarkısı modası 2010 yılında Lena Meyer ile kapandı sanıyordum.

San Marino: Serhat'tan yine 2016'dakine benzer tadımlık bir şarkı... Alman kanallarında yemyeşil bahçenin ortasında bulunan havuzlu dekor üzerinde 2 sunucunun sunduğu gündüz kuşağına konuk olan sanatçıların şarkılarına benziyor.

İsveç : şarkı fena değil ama "aboov, kesin kazanır" dedirtecek bir şarkı da değil. John Lundvik... Premier Lig orta sıra takımında kadro dışı kalmış kanat oyuncusu ışığı aldım senden dostum.

Slovenya: Miha Zajc ile yarışmaya katılsaydınız daha iyiydi. En azından Fenerbahçelilerden oy toplardınız. :/

Kıbrıs: taş hatun + trend pop = babayı alma geleneğini bu sene de sürdürdü.

Yunanistan: beni şaşırttı. Eğlenceli bir şarkı beklerdim sizden. Hoppa moppa, sirtaki falan nerdesiniz abi ya?

İsrail: temsilcisi, Şener Özbayraklı - Bahadır Tatliöz karışımı bir arkadaşımızdı. Tepe kamerası yayınından bile burun deliklerini görebiliyorum adamın. Ağlayarak, vasat şarkısına tüy dikti zaten.

Norveç: Sınıfın ağır ablası imajı çizen sarışın abla sayesinde ilk 10'u hak etti. Nordik kel abimiz de etnik renk katmış şarkıya.

Birleşik Krallık: solisti de öğlen oynanan Watford FA Cup final maçını pub'da izlerken kavgaya karışmış ergen irisine benziyordu. Berbat bir şarkıydı.

İzlanda: şarkı az kalsın televizyonun hoparlörlerini patlatacaktı. Parçan marjinal, sahne şovun da iyi ama asla bir Lordi olamazsın kanka. Baştan anlaşalım seninle.

Estonya: Hollanda ve Birleşik Krallık şarkıları gibi, ağlak İngiliz gay şarkısıydı bu da. Bu akım, Ed Sheeran ile bitmeliydi...

Belarus: temsilcisinin 2002 doğumlu olduğuna emin miyiz? Bu kız Euro 96'yı Trt ekranlarından izlemiştir. Her türlü bahse varım.

Azerbaycan: dinlediğim en iyi şarkı Chingiz Mustafayev'e aitti. Şarkıya bayıldım! Kazanmayı hak ediyorlardı bence. Şarkının sonundaki muğam esintileri de harikaydı.

Fransa: LGBT lobisi bile şarkının kazanmasına yetmedi. O derece sıradan bir şarkıydı.

İtalya: "asıl şarkıcı ne zaman çıkacak?" tepkisi verdim izlerken.

Sırbistan: Beovizija 2019'da ilk kez dinlediğimde "işte bu" dediğim şarkılardan biriydi. Daha iyi bir sonuç alabilirdi.

İsviçre: seyircilere "bu yarışmanın favorilerinden birisi benim" dedirten bir parçaydı. Kazansa şaşırmazdım.

Avusturalya: Sahne şovu inanılmazdı.

İspanya: sahne şovu Akademi Türkiye yarışmasını andırdı. Şarkı güzeldi, çerezlik.

* Romanya, Ukrayna, Türkiye : eksiklikleri net olarak hissediliyor yarışmada. Romanya'da Ester Peony yerine Letitia Moisescu ya da Trooper yarışmaya katılsaydı finali görürdü en azından. Ukrayna'da ise Maruw, yarışmayı kazanabilecek potansiyelde bir şarkısı olmasına rağmen siyasi krize kurban gitti. Bizim için yorum yapmayacağım, sebebini ve neden katılamadığımızı biliyorsunuz zaten. Konuşmak boşa.