Endüstriyelleşme arttıkça, işin içine teknoloji ve mühendislik girince seyir zevki düşük bir spora dönüştü futbol. Takımlar makine, oyuncular da dişli. Tüm oyuncular tüm mevkilerde oynayabilir. Fizik kalite işin içine girdikçe oyunun zarafeti kayboldu. Nerede kaldı seyir zevki?

EURO 24'teki Türkiye - Gürcistan maçı bunun için iyi bir örnek. Harala gürele futbol, ekran başından gözünü 1 saniye bile ayırsan kaçıracağın detaylarla dolu ve kıran kırana bir mücadele. Yerli - yabancı izleyen tüm futbolseverler mest oldular izlerken. Özlenen şey bu çünkü.

Yeni nesil hocalar/yorumcular, seyir zevki yerine taktiksel zaaflara ve eksikliklere odaklanıp Türkiye - Gürcistan maçının aslında kötü bir maç olduğunu söylerler çünkü mühendis kafasıyla oyuna bakıyorlar. Futbol 2+2'nin her zaman 4 etmediği bir spor olduğu için bu kadar sevildi.

Retro formalar neden moda? Futbol oyunlarında ikon paketleri, efsane futbolcular neden türedi? Günümüz futbolcuları yetmiyor muydu? Barclaysmen gibi akımlar neden popüler oluyor? İnsanlar geçmişi değil, geçmişteki seyir zevki yüksek futbolu ve o futbolun temsilcilerini özlüyor.

Ekol ülkelerin milli takımlarında öyle takoz futbolcular oynuyor ki inanamıyorum. Şu anda "star" denilen çoğu futbolcu 10 yıl önce piyasaya çıkmış olsaydı mevcut takımlarında ilk 11'e giremezlerdi bile. Kalite ve yetenek çıtası ciddi düşmüş durumda.

Ben çocukken futbol böyle bir spor olsaydı yüzüne bile bakmazdım. Yeni neslin bu oyuna bizim kadar ilgi göstermemesini gayet anlayışla karşılıyorum bu yüzden. Seyir zevkini artıracak radikal değişiklikler gelmezse eğer, futbol dünya genelinde lokomotif spor branşı olma özelliğini bence kaybedecek.